Ken je dat gevoel? Dat je een geluksmomentje hebt en er angst op plopt? Je een akelig voorgevoel krijgt? Je angst voelt om het weer kwijt te raken? Als er maar niets gebeurd met…
Het ‘too good to be true’ -idee.
Zo had ik dat ook even op deze foto uit 2016 waarin ik hoogzwanger was van onze derde.
Ik wist voorheen niet dat het een naam had, totdat ik De kracht van kwetsbaarheid las van Brene Brown. Zij noemt het ‘wantrouwen tegenover geluk’. Ze omschrijft dat ze ‘s avonds nog even bij haar slapende kindje kijkt en dat haar vervolgens zo’n angst bekruipt en doemscenario’s op ploppen. Het klonk voor mij heel herkenbaar.
In Brown haar onderzoek vertelden de deelnemers ook dat ze zich het meest kwetsbaar voelden wanneer ze:
-bij het bed van hun slapende kind staan;
-zich beseffen hoe goed ze het hebben;
-verliefd zijn;
-een kind kregen;
-plezier hadden.
Brown was in de veronderstelling dat het ‘wantrouwen tegenover geluk’ iets was van haar alleen. Maar het blijkt dus op grote schaal voor te komen. Het is een mechanisme om onszelf af te schermen tegen kwetsbaarheid.
Je wilt kwetsbaarheid een slag voor zijn. Om niet overrompeld te worden door pijnlijke gevoelens en niet te worden verrast, oefen je alvast dat je ergens kapot van bent.
En het nieuws, boeken en series helpen ons een handje met dit doemdenken. Het wantrouwen tegenover geluk ligt binnen neurologisch handbereik.
𝗗𝗮𝗻𝗸𝗯𝗮𝗮𝗿𝗵𝗲𝗶𝗱
Gelukkig is er een tegengif voor wantrouwen tegenover geluk. Ik vond het zo verrassend te lezen en daarna ook te ervaren, dat die siddering van kwetsbaarheid een herinnering is. Een herinnering, een uitnodiging om dankbaarheid te beoefenen. Om even stil te staan hoe ontzettend dankbaar ik in een situatie ben voor bijvoorbeeld onze kinderen, voor Arno, voor m’n familie, m’n vrienden, m’n werk. Voor het plekje onder de zon dat we hier hebben of voor een bepaald moment.
Ik merk het op als er zo’n siddering komt en zo’n doemdenk-beeld en zeg tegen mezelf: “oh, ik bedenk me nu de engste scenario’s, ik voel me even heel kwetsbaar, maar dat betekent juist dat ik veel liefde ervaar. Anders had ik die angst niet gevoeld, wat ben ik toch dankbaar voor … (mijn kinderen, Arno, enz.)”
Liefde en dankbaarheid helpen om het geluk niet door de vingers te laten glippen.
Niet voor niets dat ze zeggen: dankbaarheid is de kortste weg naar geluk.
Herken jij ook dit wantrouwen tegenover geluk?
Wil jij van je geluk een prioriteit maken? Wil jij meer rust, energie en zelfvertrouwen? Meer geluk en balans en in je leven? Download dan op www.froukjecoach.nl mijn gratis E-book 7 tips voor meer rust, energie en zelfvertrouwen