Probleem-been

Hoe praat en denk jij over je eigen lichaam?

Ik heb lange tijd negatief over m’n rechterbeen gepraat en gedacht. Ik noemde haar (m’n benen zijn uiteraard vrouwelijk 😉) m’n probleem-been.

Mijn rechterbeen zeurde namelijk heel vaak. Heb vele specialisten bezocht in m’n tienerjaren en daarna. Er was zelfs een specialist die de zenuwen wilde uitschakelen in dat been. Dat ging me veel te ver. Ik ging verder met m’n zoektocht. Uiteindelijk bleken zooltjes mijn redding. Ik heb een beenlengte verschil en hypermobiele enkels. Ik rekte dus continue m’n spier op en had chronische spierpijn.

Afgelopen dagen werd ik weer herinnerd aan deze periode. Ik had nieuwe boots gekocht en er een lange wandeling mee gemaakt. Had de zooltjes er wel in, maar blijkbaar toch te wiebelig in zo’n laars (normaal draag ik bergschoenen bij lange wandelingen). Dus m’n been zeurde flink dagenlang.

Gelukkig kon ik met paracetamols de pijn stillen. En daarnaast een warm magnesiumbad, magnesium-olie smeren, magnesium slikken, extra eiwitten en (weer) gezond eten. En er niet teveel aan zitten. Vroeger masseerde ik ‘t, masseerde de fysio ‘t, maar werd er niet beter van, juist alleen maar onrustiger. Ik kan haar beter even met rust laten en de tijd geven. Weer even kalibreren.

𝗠𝗶𝗻𝗱𝘀𝗲𝘁
Ik was me nu ook heel bewust van m’n mindset richting mijn rechterbeen.
Ik heb nu andere gedachten voor dat been. Ze zorgt ervoor dat ik kan staan, kan lopen, kan fietsen. Ze draagt me en ze houdt me op de been. Ze houdt me (met hulp van goede schoenen en een zooltje) in evenwicht, in balans.
Ik ben heel dankbaar voor dat been, net zo dankbaar als voor dat andere been trouwens😄
Ze is alleen (net als ikzelf) heel gevoelig en geeft me dan signalen als ik geen goed schoeisel draag en mezelf uit balans breng.

Heb jij ook delen van je lichaam waar je negatief over bent (geweest)? Kun je dit ook omdenken met een functionele kijk? Door te waarderen wat je ermee kan? En bewust te bedenken waar je je lichaam dankbaar voor bent?