Ik heb zo m’n twijfels bij deze uitspraak. Oké, leven in een chaos is niet bevorderlijk voor de rust in je hoofd. Maar sommigen zien het als een doel op zich om het huis opgeruimd en schoon te hebben en te houden. Dat doel staat dan boven het eigen welzijn. Geen tijd voor een rustmoment, pas als alles klaar is dan misschien als beloning even rusten.
Ondertussen neemt de onrust toe, want wat je aandacht geeft groeit, er is altijd wel iets te doen. In gedachten screen je je to-do lijstjes, screen je je huis, je tuin enz. Je hebt behoefte aan rust. En dan zegt de quote: een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd. Dat voedt je gedachten: misschien krijg ik rust in m’n hoofd als ik ook die kast nog opruim en de wc nog even poets en … Deze quote zorgt mijns inziens voor perfectionistisch gedrag. En voor perfectie betaal je een hoge prijs. Je wordt er onzeker van, want goed is dan nooit goed genoeg. Je wordt er onrustig van, want er is altijd iets te doen. Je wordt er moe van, want je gaat maar door zonder genoeg herstelmomenten.
Dus ik pleit voor goed is goed genoeg, die lat mag naar beneden!
En check wat vaker hoe het met je gaat en waar je zelf behoefte aan hebt. Meer rust in je hoofd bereik je sneller door meer rustmomenten te nemen.